ωκύγλωσσος

-ον, Μ

αυτός που έχει γρήγορη γλώσσα, που μιλάει γρήγορα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὠκύς «γρήγορος» + -γλωσσος (< γλῶσσα), πρβλ. βραδύ-γλωσσος].